Sjellje josportive do të thotë një seri veprimesh dhe veprimesh të ndryshme që nuk korrespondojnë me imazhin e një atleti të vërtetë.
Absolutisht çdo person ka karakterin e tij të vendosur, mënyrën e tij të të menduarit dhe sjelljes. Të gjithë njerëzit i nënshtrohen stresit, ankthit, të gjitha llojeve të situatave ku ekziston rreziku i humbjes së durimit dhe madje mungesa e gjumit ose disponimi i keq mund të luajë një shaka të keqe në procesin e komunikimit me të tjerët. Dhe ata që i janë përkushtuar sportit nuk bëjnë përjashtim. Një person i përfshirë në çdo lloj sporti është gjithmonë i rrethuar nga atletë të tillë, mentorë, ndoshta tifozë, ai është pothuajse vazhdimisht i detyruar të ndërveprojë me njerëzit dhe nëse e dëshiron apo jo, ai duhet të komunikojë vazhdimisht me ta. Sporti është aktiviteti kryesor; është një punë që sjell edhe fitime të mira. Dhe, si në çdo fushë të veprimtarisë, ekziston biznesi i tij, etiketimi i punës, ekziston edhe koncepti i sjelljes sportive, i cili nënkupton një kulturë komunikimi, përmbajtjeje. Një atlet duhet të jetë në gjendje të kontrollojë vetveten, të mos lejojë emocionet të pushtohen, sepse ai është një person publik dhe nuk ka të drejtë t’u tregojë një shembull të keq atyre që e shikojnë si sportist, përfshirë të rinjtë. Ai mban një përgjegjësi të madhe dhe është i detyruar të vëzhgojë kulturën e komunikimit sportiv.
Shembuj të sjelljes jo sportive
Ndoshta shumë pak nga ata që nuk shqetësohen për dështimet e tyre, problemet, shpresat e pajustifikuara. Më shumë gjasa, njerëz të tillë thjesht nuk ekzistojnë. Dhe kjo është normale, të gjithë duan më të mirën për veten e tyre, të dashurit e tyre dhe mërziten nëse përpjekjet e tyre nuk sjellin rezultatet e dëshiruara. Por ndryshimi i madh nuk qëndron në qëndrimin ndaj asaj kur diçka shkoi keq, por në sjelljen, sa i dhunshëm reagon një person dhe ndahet ndaj njerëzve përreth tij. Nëse një atlet fillon të sillet sfidues jashtë kufijve të ngjarjeve sportive publike, të jetë i vrazhdë, ngre zërin dhe nuk përmbahet në shprehjet e tij, atëherë kjo mund t'i atribuohet një lloj sjelljeje të keqe, imoraliteti. Por nëse kjo situatë ndodh para syve tanë, dhe aq më tepër në drejtim të trajnerëve, tifozëve, zyrtarëve, atëherë pa dyshim që një sjellje e tillë duhet të njihet si jo sportive, në asnjë mënyrë nuk mund të korrespondojë me rregullat e lejueshme.
Veprimet që nuk përputhen me sjelljen sportive:
- Këngë, britma, zhurmë e gjeneruar gjatë ngjarjes sportive
- Sharje, shprehje të pahijshme
- Frikësimi ndaj kundërshtarit dhe gjyqtarëve
- Veprime të pasakta, të pacipa
- Luftimi, duke shkaktuar dëmtime fizike
- Devijimi i qëllimshëm nga normat dhe kërkesat e deklaruara
