Pothuajse që nga ringjallja e Lojërave Olimpike, gratë kanë marrë të drejtën të marrin pjesë në to së bashku me burrat. Sidoqoftë, disa vende deri vonë nuk i pranuan gratë në ekipet e tyre. Këto shtete përfshijnë Arabinë Saudite.
Arabia Saudite ka marrë pjesë në Lojërat Olimpike që nga viti 1972. Dhe gjatë gjithë kësaj kohe, ekipi përbëhej nga vetëm atletë meshkuj. Kjo situatë është e lehtë për tu shpjeguar. Arabia Saudite është një nga vendet më ortodokse myslimane. Të drejtat e grave në këtë shtet janë shumë të kufizuara. Ajo nuk ka të drejtë të studiojë, të punojë ose të udhëtojë pa lejen e një të afërmi mashkull. Ajo nuk mund të marrë licencë dhe të ngasë një makinë. Edhe pamja e saj është e rregulluar në mënyrë rigoroze. Çdo grua që ka lënë fëmijërinë është e detyruar të mbajë hixhab në vende publike - një shall që i mbulon flokët dhe qafën dhe një abaja - një mantel të zi me një prerje të lirë në dysheme dhe me mëngë të gjata. Shumica e grave gjithashtu mbulojnë fytyrat e tyre.
Në kushte të tilla, pjesëmarrja e një gruaje në çdo garë sportive publike është e pamundur thjesht për arsye të mirësjelljes dhe moralit fetar.
Sidoqoftë, qeveria e mbretërisë arabe duhej të bënte lëshime. Komiteti Olimpik Ndërkombëtar për vite me radhë ka kërcënuar vendin me skualifikim nga Lojërat Olimpike për mos lejimin e grave për t'u kualifikuar. Dhe në vitin 2012, këto masa hynë në fuqi. U vendos që të pranohen atletë sauditë në përzgjedhjen për Lojërat Olimpike dhe, nëse janë të suksesshëm, t'i përfshijnë ata në ekip.
Duhet të kihet parasysh se pjesëmarrja e grave në Lojërat Olimpike është bërë një element i kursit të përgjithshëm të demokratizimit gradual të shoqërisë Saudite. Për shembull, tashmë në 2015, është planifikuar të pranohen gratë kandidate për të marrë pjesë në zgjedhjet lokale. Këto koncesione shoqërohen jo vetëm me presionin ndërkombëtar, por edhe me ndryshimet në shoqërinë konservatore Saudite. Një numër në rritje i Arabëve Sauditë, duke parë vendet fqinje, për shembull, Emiratet e Bashkuara Arabe, vijnë në përfundimin se një farë pavarësie e grave nuk çon në përkeqësim të moralit ose krizë në shoqëri.
